DZIĘKUJĘ!

Dziękuję za wszystkie wyświetlenia, komentarze, obserwatorów, głosy w ankietach.
W sumie:
-137 komentarzy
-6369 wyświetleń bloga
-19 obserwatorów
-85 głosów w ankietach


Jak dla mnie to dużo (blog istnieje od 19.01.2013), więc tym bardziej dziękuję.



Ostatnio nie mam weny, więc nie chcę kłamać, że kolejna część pojawi się w najbliższych dniach. Jeśli tylko wpadnę na jakiś 'genialny' pomysł, to napiszę choć część opowiadania.


JEŚLI CHCECIE KOLEJNĄ CZĘŚĆ -KOMENTUJCIE ;)
PROSZĘ O SUGESTIE DOTYCZĄCE KOLEJNEGO OPOWIADANIA, jeśli pomysł będzie 'w moim stylu' chętnie wykorzystam.
Tylko potrzebuję wiedzieć komu mam dziękować, więc jakkolwiek podpisujcie komentarze, szczególnie te anonimowe (chociażby inicjałami, imieniem, pseudonimem).

:)

MIŁYCH WAKACJI

11 ♥

Przepraszam, że tak długo czekaliście, ale trzeba mieć jakąś średnią na koniec roku, poprawy, zaliczenia itp :///
 


Okazało się, że to Eddie. Byłam taka zmęczona. Nie myślałam, co robię. Instynktownie wstałam i przytuliłam się do niego zanim zdążył o cokolwiek zapytać. W jego ramionach czułam się pewnie i całkowicie bezpiecznie. Na całe szczęście odwzajemnił uścisk. Zauważył moje łzy. Otarł je delikatnie swoją ręką. Złapał mnie za policzki, spojrzał głęboko w oczy i powiedział 'Pat widzę, że cierpisz, nie wiem, czy to przeze mnie, ale musisz wiedzieć jedno. Nigdy nie zrobiłbym czegoś, co mogłoby cię skrzywdzić. Nie łatwo mi to powiedzieć, ale kocham cię, najmocniej na świecie. Nigdy nie przestanę. Nie potrafiłbym żyć, gdybym cię stracił.' zatkało mnie nie umiałam się wysłowić, zauważył to. Dlatego postanowiłam nie mówić nic. Po prostu go pocałowałam. 'Czy mam rozumieć, że.. dalej mnie kochasz?' zapytał niepewnie, ostatnio to uczucie często mu towarzyszy. 'A kiedyś przestałam? Kocham cię...' przerwał mi 'Nic więcej do szczęścia mi nie potrzeba.' dużo mi ułatwił i tym razem on mnie pocałował. Właśnie tak na pozór najgorszy dzień mojego życia zmienił się dzięki tym chwilom w jeden z najwspanialszych. Był już wieczór, dość ciepły jak na koniec września. Eddie nadal mi towarzyszył, nie rozmawialiśmy -wystarczyło mi, że był. 'Wiesz, że jest już po "szpilce" prawda?' przerwał nasze milczenie 'A...nie możemy tu zostać na noc -jutro sobota wtedy odeśpimy.' 'Uuuu, moja buntowniczka.' dałam mu kuksańca w ramię 'Ale to świetny pomysł, porozmawiamy sobie może...' zaniepokoiło mnie to 'A o czym dokładnie chcesz mówić?' 'O Jerome' ie.' tego się spodziewałam, ale wyjawię mu prawdę, może się śmiać. Trudno.
'Wiesz, to wszystko było po to, żeby odegrać się na tobie za tą "akcję" z KT... A Jerome, jako dobry przyjaciel pomógł mi, a potem... no okazało się, że nie wszystko jest tak, jak miało być, ale to już nieważne.' 'Czyli robiłaś to po to, żebym był zazdrosny?' pokiwałam głową 'Tylko wiesz...Wstyd mi się przyznać, ale wtedy jak przytuliłem KT to, przyznaję, chciałem, żebyś była trochę zazdrosna...' 'Serio?!?! To ja przez tą sytuację chciałam się ciąć, a ty mi mówisz, że to było tylko po to, żebym była zazdrosna?!!? To niepoważne, jak gra w kotka i myszkę, przez ciebie mogłam zrobić sobie poważną krzywdę, jak dziecko!' wypaliłam pod wpływem gniewu 'Co..?' spytał z niedowierzaniem 'Czy ty się tniesz?' złapał mnie za ręce, podciągnął mi rękawy i zaczął się wpatrywać w moje nadgarstki 'Przestań, nie mówię, że się cięłam, tylko, że chciałam... Zapomnij.' powiedziałam stanowczo 'Jeśli chciałeś, żeby było jak kiedyś, mogłeś powiedzieć, a nie jakieś głupie podchody...' 'Wiesz, że mogłaś zrobić to samo..' 'Tylko, że ja nie jestem typem dziewczyny, której zależy na związkach, ale tym razem jest zupełnie inaczej, może dlatego, że jestem starsza, a ty inny niż poprzedni...'

Dziewczyny z Anubisa płaczą (nawet Pat) ;(

Pat jako SINNER (grzesznik)

Pat i kolejna ciecz na czyjejś głowie

 zerwanie Jeroy

Takietam wyznanie Eddiego <3

PRZEPRASZAM, ŻE TAKI KRÓTKI, ALE ZAWSZE COŚ.
Kolejny może się pojawić dopiero po zakończeniu roku szkolnego, ale może wcześniej -po wystawieniu ocen. Po prostu wchodźcie, sprawdzajcie, czytajcie, komentujcie ;***

PISZCIE, CO MYŚLICIE O MOICH WYPOCINACH, proszę...

Utrzymałam Was w niepewności? O to chodziło! Muahahahahahahahahahaha ;***

Oto kolejna część :

Poczułam jego miękkie wargi na moich ustach. W podstawówce dałabym się pokroić za pocałunek od Jerome' a Clarke' a. Zdziwiło mnie to, ale mimowolnie odwzajemniłam całusa. Gdy już skończyliśmy Jerome zaczął 'Na prawdę przepraszam, nie wiem, co we mnie wstąpiło... Nie mogłem się powstrzymać.' zaskoczyło mnie to, co powiedział 'Nic się nie stało..' zaczęłam niepewnie 'Chyba już pójdę, pogadam z Marą... Trzymaj kciuki.' 'Dzięki, jesteś najlepszą przyjaciółką i jeszcze raz przepraszam.' był wyraźnie zakłopotany, więc postanowiłam nic nie mówić -uśmiechnęłam się i wyszłam.

Weszłam do mojego pokoju (mieszkam z Joy, Marą i  niestety KT), na szczęście zastałam w nim tylko Marę, takie déjà vu, zupełnie tak było przed rozmową z Jerome' em. 'Hej Maro. Możemy pogadać?' zaczęłam 'Pewnie, o co chodzi?' czas zacząć mój wykład na temat tego, że ona i (jakby to ujął Eddie) Jerry powinni być razem 'No bo wiesz... Ty i Jerome na prawdę do siebie pasujecie i powinniście być razem.' 'Ale Pat..' przerwała mi, zignorowałam ją. Nie potrzebuje zaprzeczeń -mam ją w końcu przekonać. 'Nie szukaj nikogo na pozór lepszego, on jest świetnym chłopakiem i kumplem. Pasujecie do ciebie na pewno bardziej niż Mick.' liczę, że tyle wystarczy... 'Ale Pat, po co mi to mówisz? Przecież ja i Jerome jesteśmy razem, świetnie nam się układa. A mój związek z Mickiem był fajny, ale musiał wyjechać. Dziękuję mu za to z całego serca bo inaczej chyba nie zobaczyłabym jaki z Jerome' a taki fajny koleś.' ale mi głupio, Jerome mnie okłamał 'To ja pójdę, życzę wam szczęścia.' uśmiechnęłam się przyjaźnie i wyszłam 'Na razie.' pożegnała mnie Mara.

Potrzebowałam odciąć się od ludzi z Domu Anubisa, było mi wstyd, dałam się tak zmanipulować. Przez to całe zakochanie straciłam czujność. Znalazłam jakąś ławkę najdalej jak tylko się dało. Usiadłam. Zaczęłam rozmyślać nad tym, jak Jerome' owi tak łatwo udało się mnie oszukać. Tysiące pytań, ani jednej prawdziwej odpowiedzi. Tylko moje przypuszczenia. Poczułam łzy na policzkach, byłam bezradna wobec wszystkiego. Po prostu siedziałam i płakałam, właściwie sama nie wiem czemu. Poczułam czyjąś rękę na ramieniu...






Wszystkie pocałunki PEDDIE ♥

Denby tańczy hahahahhahahahhaaha, nigdy więcej -bolą oczy : x

"To Squee Or Not To Squee”  

~Willow Jenks <3

  Kolejny już niebawem ;* komentujcie !!
Kto mógł znaleźć Pat?
Co ta osoba zamierza zrobić?
Czy Patricia odpuści Jerome' owi, a może się zemści?


To w następnym odcinku

xoxo

Część 9 ;*

ZACZYNAMY ;)

Wszystkim rzuciła się w oczy reakcja Eddiego. Chyba stwierdzili, że najlepiej będzie jak ja mu to wyjaśnię 'To my was zostawiamy...' Rzucili pospiesznie, wyraźnie zakłopotani sytuacją. Poszli. Widziałam jak Eddie na mnie spogląda, znałam go na tyle dobrze, że wiedziałam dokładnie o co zapyta. Miałam rację. Chwilę pomilczeliśmy, gdy wreszcie on przerwał niezręczną ciszę. 'Oni mówili serio tak?' nie wiedziałam, co mu odpowiedzieć, widziałam ból w jego oczach, swego rodzaju niepewność, nie potrafiłam go okłamać. Bałam się jego reakcji, w takich sytuacjach najlepsza jest szczerość, to wpajali mi od dziecka moi rodzice. 'Idziemy.' powiedziałam -szkoła nie jest miejscem na takie rozmowy. 'Dokąd?' spytał znacznie mniej zaniepokojony blondyn. 'A czy to ważne?' spytałam z uśmiechem 'Tutaj rozmawiać na pewno nie będziemy.' odwzajemnił uśmiech. Wyszliśmy. Szukałam w pamięci miejsc, w których spotykała się Sibuna, takich, których nikt nie znajdzie. Olśniło mnie! Przy wypalonym drzewie! Nieco przyspieszyłam. Po chwili dogonił mnie Eddie 'Co tak szybko Gaduło?' dawno nikt tak do mnie nie mówił, brakowało mi tego. 'A co problemy z kondycją Skunksie?' rzuciłam odruchowo. 'Brakowało mi tych twoich pyskatych komentarzy...' szepnął pod nosem, usłyszałam, nie zamierzałam mu darować tej "akcji" z nową 'KT nie wpadłaby na taką odzywkę nie? Zapraszam na kurs, wtedy będziesz z nią już zupełnie szczęśliwy!' krzyknęłam, szlak, on może pomyśleć, że jestem zazdrosna, trudno, ktoś musiał do tego wrócić... 'Co..? O czym mówisz?' udawał, że nie wie o co mi chodzi, żałosne. 'O ciebie... i KT wiesz, taka ładna parka otulona ręcznikiem.' mówiłam i rysowałam w powietrzu serduszko, z odpowiednią dozą sarkazmu, oczywiście. 'A co...  Zazdrosna?' spytał szczerząc się triumfalnie. Nie odpowiedziałam. 'Zachowałem się w porządku, wiesz, gdy ktoś oblewa nowego ucznia... lub uczennicę sokiem podanie ręcznika nie jest wyznaniem miłości.' Ale on ma tupet "podanie ręcznika nie jest wyznaniem miłości", ale otulenie KT ręcznikiem chyba nie było tylko i wyłącznie "przyjacielskim gestem". 'Może dla ciebie nie, ale dla niej... No wiesz nowa. W twoich objęciach mogła poczuć się bezpiecznie, że nie grozi jej już sok na twarzy...' 'Czyli jednak zazdrosna?' znowu z tym uśmiechem, jak on mnie wkurza! 'Nie, jest spoko, ty robisz co chcesz, ja też mam takie prawo.' 'A właśnie, czy ciebie łączy coś więcej z Jerrym?' wrócił mu ten zmartwiony i niepewny głos, jednak nie tylko ja byłam zazdrosna, obiecałam Jerome' owi, że plan wypali. Mimo, że tak cholernie chciałam wyznać Eddiemu, że to tylko gra, kłamstwo, że Jerome to tylko najlepszy kumpel od dziecka. Ale życie nie jest takie proste, nie mogę zdradzić nikomu naszego "układu", jeszcze nie. Możliwość, że on będzie spędzał dużo czasu z KT, bo mnie to drażni, jest dość spora. Ale.. jest ryzyko, jest zabawa. 'Wiesz... zawsze byliśmy blisko. Może to przez to, że znamy się od dziecka... Tak, można to tak ująć.' znowu ból na jego twarzy, oczy straciły blask, wzrok wbity w ziemię. 

Do czego ja doprowadzam ludzi, których kocham?! 

Jestem potworem...

Ale obiecałam, Jerome mi zaufał. Po co ja się w to wplątałam, teraz widzę, że Eddie mnie kocha. A ja go ranię. Zaczęłam myśleć nad tym jak się ukarać. Dawno temu rozumiała mnie żyletka, potem wydoroślałam. Upływ krwi nie pomagał. Stop!! Przestań się nad sobą użalać. Zacznij być odpowiedzialna za swoje czyny! Zaczęłaś coś, skończ to porządnie. Tak. Jak Eddie kocha, to poczeka chwilę. Powiem Jerome' owi, czego się dowiedziałam. Rozwiążemy to w inny sposób. Pogadam z Marą. Wszyscy będą szczęśliwi. Nadal stałam zagubiona we własnych myślach, nawet nie zauważyłam, że Eddie już poszedł. Postanowiłam jeszcze się przejść, a później wrócę do Domu Anubisa, wyjaśnię wszystko i bardzo przeproszę Jerome' a.

Zapukałam do pokoju Alfiego i Jerome' a. Na szczęście zastałam w nim tylko tą osobę, z którą chciałam pogadać. 'Jerome, musimy sobie dużo wyjaśnić...' 'Słucham cię Patty.' odpowiedział bardzo przyjaźnie. 'Dowiedziałam się dwóch rzeczy... Pierwsza -Eddie nadal mnie kocha, druga -nie umiem go okłamywać.. Przepraszam.' wyrzuciłam to z siebie 'Pat słuchaj' usiadł koło mnie i złapał mnie za ręce 'do niczego cię nie zmuszam, ty mnie z resztą też, jeśli jesteś pewna, że jakakolwiek pomoc nie jest ci potrzebna -ok. Cieszę się, że ci się udało.' powiedział i zbliżył się do mnie 'Jerome teraz mogę ci tylko obiecać, że pogadam z Marą aż do skutku. Zrobię wszystko, co w mojej mocy.'. 'Dzięki i wiem, że nie powinienem ale...'

Taaaa-daaaam !!!

Nowy wygląd, nowy odcinek.

Na koniec taki dreszczyk emocji ;*** tak żeby zachęcić Was do komentowania.

Jak myślicie, co zrobi Jerome ^ ^ ??

A to gify w których ... PAT PŁACZE !!!

To może się więcej nie powtórzyć o_O

Podobało się? Skomentuj <3

Zawieszka

Przepraszam tak bardzo, ale po prostu nie mam weny. Nie umiem się zdecydować czy chcę Peddie (moją miłość), czy Patrome (taki dreszczyk emocji). Asdfghjkl -to się dzieje w, mojej głowie. Na szczęście wolne (3 dni bo trzecioklasiści piszą egzamin), odpocznę od denerwujących nauczycieli. Może coś mi wypadnie do głowy. Szkoła, problemy sercowe, ogólny leń -to wszystko (liczę na to ;>) usprawiedliwia moją nieobecność na blogu. Błagam, pomóżcie. Dajcie jakieś pomysły...

Peddie vs Patrome

:<

Buziaczki
xoxo

Parę zdjęć wyjętych z kontekstu <3
(Fabian i dżem w mleku, Eddie like a boss, Willow, Joy...)